-
1 σφακώδης
σφᾰκώδης, ες,A abounding in sage, κλ<ε> ιτύς Hsch. [full] σφάλαξ, v σπάλαξ. [full] σφαλάσσειν· τέμνειν, κεντεῖν, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφακώδης
-
2 ἀσπάλαθος
Grammatical information: f. (m.)Meaning: name of several types of thorn-bush (Thgn.); s. Dawkins Journ. of Hell. Stud. 56, 7.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Unknown. Solmsen Wortforsch. 21 A. connected σπαλύσσεται σπαράσσεται, ταράσσεται H.; σφαλάσσειν τέμνειν, κεντεῖν H. etc.. (s. ἀσπάλαξ), unconvincingly. Rather a loanword (Schwyzer 510, Chantr. Form. 368); the suffix - θος often in plant names. André, Lex. 234. It may well be a substr. word. Alessio compares Lat. palla `genesta alba' ( RILomb. 74, 737ff., Studi Etr. 15, 219.Page in Frisk: 1,167Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀσπάλαθος
-
3 ἀσπάλαξ
ἀσπάλαξ, - ακοςGrammatical information: m.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The suffix - αξ in animal names is well known ( κόραξ, σκύλαξ, Chantr. Form. 378). One connected * sp(h)el- `split, tear off' (Pok. 985), cf. σπολάς; which is quite uncertain. Further cf. σφαλάσσειν τέμνειν, κεντεῖν H. The variations and the fact that there is no IE etym. make a substr. word probable. The synonym σκάλοψ may be a variant or a recent metathesis. (Not here σπάλαθρον `poker'.) Improb. Fraenkel, Gedenkschr. Kretschmer 1, 104.Page in Frisk: 1,167Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀσπάλαξ
См. также в других словарях:
(s)p(h)el-1 — (s)p(h)el 1 English meaning: to split, cut off, tear off; board Deutsche Übersetzung: ‘spalten, abspalten, absplittern, abreißen” Material: O.Ind. sphaṭati (Dhütup.) “reißt, springt auf”, sphaṭita “gesprungen, zerfetzt”,… … Proto-Indo-European etymological dictionary
ασπάλαθος — και ασπαλαθρός, ο και ασπάλαθο και σπάλαθο και σφάλαχτρο, το (AM ἀσπάλαθος, Α και ἀσφάλαθος) 1. ο αγκαθωτός θάμνος καλυκοτόμη η τριχωτή, που τον χρησιμοποιούν σε φράχτες στην αρχαιότητα χρησίμευε ως όργανο βασανισμού («εἷλκον παρὰ τὴν ὁδὸν ἐκτὸς… … Dictionary of Greek
δασπλήτις — δασπλῆτις ( ιδος), η (Α) τρομερή, φρικτή, φοβερή («θεὰ δασπλῆτις Έρινύς», «χαῑρ Έκάτα δασπλῆτι»). [ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη αβέβαιης ετυμολ., για την ερμηνεία τής οποίας έχουν υποστηριχθεί πολλές απόψεις. Εάν υποτεθεί ότι η λ. είναι σύνθετη, τότε το β… … Dictionary of Greek
